Sağlık Bakanlığı tarafından İl Sağlık Müdürlüklerine gönderilen yazı ile promosyon sözleşmelerinin çalışanlar için daha avantajlı olacağı gerekçesiyle en fazla 31.12.2028 tarihine kadar olmak üzere İl Sağlık Müdürlükleri tarafından yapılması talimatı verilmiştir.
Memurlara promosyon ödenmesine dayanak 2007/21 sayılı Başbakanlık Genelgesinde ise sözleşmelerin en fazla 2-5 yıl süreyle yapılabileceği, taşra teşkilatında birimlerin bağlı bulunduğu üst amirin oluşturacağı komisyonun banka ile görüşmeleri yürüteceği düzenlenmiş olduğundan Bakanlığın yazısı hukuken herhangi bir aykırılık içermemektedir.
Ancak promosyon uygulamaları insanca yaşam koşullarına aykırılık teşkil etmekte; halkın gerçek gündeminin maskelenmesine, yaşam ve geçim güçlüğü içerisinde yaşayan milyonların suni gündemlerle oyalanmasına sebebiyet vermektedir.
Ülkemizde yaşayan milyonlarca insanın gündemi bellidir: yoksulluk, hukuksuzluk, geleceksizlik. Tüm bu gerçek gündemin içinde sağlık emekçilerinin, kamu görevlilerinin, emeğiyle geçinen milyonların çeşitli adlar altında birkaç yılda bir kez sus payı anlamına gelecek, anlaşma yapılan bankanın parası üzerinden kamu görevlilerine yapılacak ödemelere ve bunu bir lütuf gibi aktaracak her türlü söze karnı toktur. Emekçilerin ne bugününe ne yarınına faydası olan ödemelerin Bakanlık ya da İl Sağlık Müdürlüğünden hangisi tarafından yapılığı, kamu görevlilerinin insani olmayan çalışma koşullarını iyileştirmemekte, ay sonunu getirebilmeyi sağlamamaktadır. Enflasyona ve maaşa endeksli olmayan, her yıl yeniden revize edilmeyen, sağlık emekçisinin alın terinin heba edildiği ve hiçe sayıldığı promosyon görüşmelerini reddediyoruz. Tüm sendikaların katılımıyla yeni bir ihale komisyonu oluşturulmasını talep ediyoruz.
Genel Sağlık-İş olarak ısrarla söylediğimiz üzere tüm sağlık emekçilerine ve kamu görevlilerine insanca yaşam sağlayabilecek ücretler, en düşüğü yoksulluk sınırı üzerinde olmak üzere tek kalemde ödenmeli ve emekliliğe yansıtılmalıdır.
Doğrudan Anayasa ile kendisine verilen yetki gereği kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli işleri gören kamu görevlileri yoksulluğa mahkum edilmemeli, bu yoksulluğun içerisinde ezilmemelidir.
